آسانسور
آسانسور دارای اتاقک متحرکی است که با حرکت عمودی خود حمل و نقل انسان و کالا را تسهیل می‌بخشد و عموما به کمک موتورهای الکتریکی سبب حرکت عمودی کابین می‌شوند. این موتورها با کمک کابل‌های کششی و سیستم متقابل وزن؛ همانند یک بالابر معمولی کار جا به جایی را انجام م دهند یا با پمپ هیدرولیک میزان مایعات را برای بالا بردن در یک پیستون استوانه ای جک مانند ، تزریق و کنترل می‌کنند.
تاریخچه آسانسور
آسانسور یکی از ابتدایی‌ترین ماشین‌های ساده ساخت بشر است که همواره برای آسایش و رفاه زندگی به کمک انسان ها آمده است؛ گرچه ظاهر آسانسورها در طول تاریخ دست خوش تغییراتی بوده لیکن ماهیت آن ها یکی است.
بر اساس وقایع تاریخی ثبت شده : ویتروس، معمار رومی، ۲۶ سال قبل از میلاد در نوشته‌های خود از وسایلی نام برده‌است که ۲۳۶ سال قبل از میلاد در جابه‌جایی وسایل در بناها استفاده شده‌است و ماهیتی همانند آسانسورهای امروزی داشته است. آسانسور توسط ارشمیدس در ۲۳۶ سال قبل از میلاد ساخته شده است. این آسانسورها که نیروی تامین کننده آن توسط حیوانات صورت می‌گرفت متشکل از یک کابین بود و کابین توسط طنابی به سمت بالا کشیده می‌شد. آسانسورهایی که توسط ارشمیدس اختراع و ساخته شد در قرن ۱۷ میلادی در کاخ‌های انگلستان و فرانسه نصب شد و مورد بهره برداری و استفاده عموم قرار گرفت.
اولین آسانسور
در سال ۱۷۴۳ به دستور لویی شانزدهم اولین آسانسور مسافربری ساخته شد که آن را صندلی پرواز نامیدند. با گذشت زمان و نیاز هرچه بیش انسان‌ها به جابه‌جایی و حمل وسایل، این صنعت توسعه و گسترش پیدا کرد و آسانسورها ارتقا پیدا کردند.
در سال ۱۸۲۳، دو معمار به نام های هومر و برتون از آسانسور برای جذب گردشگر در لندن استفاده کردند و آن را اتاق صعود نامیدند. این آسانسورها با انرژی تامین کننده بخار آب، حرکت می‌کردند. و توانایی رفتن به ارتفاعات را داشتند. اما مشکلی که این آسانسورها ایجاد می‌کرد؛ پایین بودن میزان امنیت و اطمینان آن بود و کمتر کسی بر آن سوار می‌شد.
آرمسترانگ ، مخترع آسانسور هیدرولیک
در سال ۱۸۴۶ آسانسور هیدرولیک اختراع و ساخته شد. ویلیام آرمسترانگ، مخترع آسانسورهای هیدرولیک، این آسانسور را بیشتر برای حمل بار اختراع نمود و در ساخت آن از قوانین پاسکال استفاده کرده بود. آسانسورهای هیدرولیکی امروزه هم کارایی بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند و از بهترین و گران ترین نوع آسانسورها می‌باشند.
تاریخچه آسانسور در ایران
در طی سفری که ناصرالدین شاه به فرنگ داشت آسانسورها نظر ناصرالدین شاه را به خود جلب کردنند. چنان که در سفرنامه ناصرالدین شاه نیز به آسانسورها اشاره شده‌است و این چنین یاد شده: « به مریض‌خانه سنت توماس رفتیم، اسبابی دارند که ناخوش (بیمار) را روی تخت گذاشته از توی اتاق زیر می‌کشند به مرتبه بالا (طبقه بالا) می‌برند.»
این که بیمار برای جابه‌جایی بین طبقات ساختمان دچار مشکل نمی‌شود و نیاز به حرکت زیادی ندارد برای ناصرالدین شاه بسیار جالب بود و شاه را به فکر انداخت تا این تکنولوژی را به کشور ایران بیاورد. این گونه شد که پس از بازگشت ناصرالدین شاه از فرنگ، اولین آسانسور ابتدا در کاخ گلستان و سپس برای دومین بار در پالایشگاه آبادان (در زمان سلطنت احمد شاه) نصب شد. ولی در حال حاضر اثری از این دو آسانسور باقی نمانده است.
آسانسور به دلیل آسایش و ایجاد آرامشی که برای انسان ها فراهم می‌کرد، در ایران نیز با استقبال خوبی رو به رو شد و پس از گذشت مدتی کوتاه به صنعتی پررونق مبدل گشت و زمان صنعتی شدن آسانسور در ایران را می توان از ۸۰ سال پیش دانست.
دوران رشد و توسعه صنعت آسانسور در ایران
در ابتدا به دلیل نبود متخصص در زمینه آسانسور، برای نصب آسانسورها از متخصصین خارجی استفاده می‌شد، اما با گذر زمان و با گسترش و توسعه استفاده از آسانسور نیاز به داشتن نیروی متخصصین بومی احساس می‌شد و همین اتفاق موجب اشتغال زایی برای جوانان شد. از طرفی با ورود و گسترش دانش نصب و تعمیرات آسانسور، شرکت‌هایی به انجام این امور مشغول شدند.
همچنین مخترعین و متخصصان در این صنعت کم کم به فکر تولید قطعات آسانسور افتادند که نتیجه آن سرانجام در سال ۱۳۴۵ منجر به تاسیس اولین کارگاه تولید کننده درب و کابین آسانسور در ایران شد. این کارگاه که با کپی برداری از درب و کابین های اروپایی تولیدات خود را آغاز کرد؛ توسط فردی به نام «اوکسن الکسانی» بنیان گذاری شد. اما به طور کلی سال ۱۳۳۵ به بعد را می توان دوران رشد و توسعه صنعت آسانسور در ایران دانست.
طراح آسانسورهای امروزی
پایه‌گذار علمی و طراح آسانسورهای امروزی، دانشمند و ریاضی‌دان بزرگ، آتوود است. ماشین آتوود عبارت است از دو وزنه‌ای که با یک طناب به یکدیگر متصل می‌شوند و روی فلکه ای، وزنه‌های فوق به بالا و پایین حرکت می‌کنند.
با بررسی‌های متعدد معماران و مهندسین در گذشته، دریافتیم که انسان‌ها توان و قدرت ساخت ساختمان های مرتفع را داشتند لیکلن دلیل اینکه این امر در گذشته چنان رواج نداشت، وجود پله‌های متعدد ساختمان ها و عدم اطمینان از امنیت بالابر ها بود.
شکل گیری آسانسورهای ایمن
با گذر زمان و بیشتر شدن نیاز انسان‌ها به استفاده از آسانسورها در ساختمان‌های مسکونی و … احساس نیاز به تامین امنیت در آسانسورها بیشتر شد و در سال ۱۸۵۲ مکانیک آمریکایی به نام الیشا اوتیس آسانسوری را ارائه نمود که از نظر ایمنی مطمئن تر از نمونه های قبلی آسانسور بود. او این اقدام را با به کارگیری چرخی ضامن دار انجام داد که در صورت پاره شدن طناب، اندکی پس از سقوط، کابین آسانسور متوقف می‌شود.
آلیشا اوتیس برای تست سازه ارزشمند خود در نمایشی مرگبار در کاخ کریستال واقع در نمایشگاه نیویورک، نمایش‌های مختلفی از ایمنی را انجام داد و همین امر موجب نصب اولین آسانسور مسافربری شد که مقدمه ای برای کاربرد و استفاده گسترده اسانسورها بود.
اولین آسانسور مسافربری در تاریخ ۲۳ مارس ۱۸۵۷ در نیویورک نصب شد.
شکل گیری آسانسور ایمن با سرعتی بالاتر
آسانسورهای دیگری نیز در آلمان نصب شدند که این آسانسورها علاوه بر ایمنی و اطمینان بیشتر نسبت به نمونه‌های اولیه آسانسور از سرعت بالاتری برخوردار بودنند و قدرت حمل بارهای سنگین تری را نیز داشتند. همچنین به گذر زمان، شاسی‌های آسانسور به آنها اضافه شد تا بتوانند کنترل بیشتری روی حرکت آسانسورها داشته باشند.
در سال ۱۸۸۰ در آلمان اولین آسانسور برقی توسط فردی به نام ورنر فون سیمنر اختراع ساخته و نصب شد. این آسانسورها نسبت به آسانسورهای پیشین، دیگ‌های بخار با سرعت بالاتر و قابلیت حمل بار سنگین تری داشتند.
از دیگر پیشرفت‌ها از گذشته تا کنون که در آسانسور سازی داشته ایم می‌توانیم به استفاده از شاسی برای آسانسور و انواع درب‌های اتوماتیک اشاره کنیم.
تکامل صنعت آسانسور
آسانسور وسیله‌ای الکترو مکانیکی است. در ابتدای پیدایش آسانسور به شکل امروزی، بیشتر قطعات و لوازم آسانسورها مکانیکی و الکتریکی بود ولی با پیشرفت و توسعه علوم در حوزه الکترونیک و ورود هوش مصنوعی به این صنعت سبب تکامل و گسترش صنعت آسانسورها شد. همچنین به عنوان یک وسیله‌ی کاربردی با دسترسی گسترده در بین جوامع قرار گرفت. در طراحی و پدید آمدن آسانسورها؛ علومی همانند برق، مکانیک، صنایع و معماری مورد استفاده قرار می‌گیرند و هیچ گاه فردی متخصص به تنهایی و با تکیه بر یکی از شاخه‌های این علوم قادر نخواهد بود آسانسور را طراحی نماید. در حال حاضر یکی از مشکلات ساختمان‌های بزرگ کافی نبودن فضای در نظر گرفته شده برای آسانسور است.
همچنین با گذشت زمان شرکت‌ها و افراد گوناگون اقدام به تکمیل و ساخت قطعات مختلف این آسانسورها نمودند تا امروزه جوامع شاهد انواع متعددی از آسانسورها باشد.
مهندسی آسانسور و پله برقی
تا قبل از دهه ۱۹۹۰ عمده آموزش در این حوزه بسیار محدود بود با گذر اندکی از زمان برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ میلادی اتحادیه آسانسور و پله برقی انگلستان (LEIA) با همکاری پروفسور یانوفسکی و پروفسور جینا بارنی اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه مدتی در انگلستان نمودند که بیشتر مورد استفاده و توجه نصابان و متخصصان این کشور قرار گرفته بود. در ادامه این اتحادیه با همکاری دانشگاه نورث همپتون انگلستان دوره‌های دانشگاهی این رشته را در مقاطع کاردانی و کارشناسی آغاز نمودند.
اولین دوره این مقاطع در سال ۱۹۹۸ در نورث همپتون انگلستان با هدایت اساتیدی همچون جانات آدامز، برایان واتز، استفان کازمارسیزیک که از اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و علوم کاربردی نیز بودند آغاز شد. از سال ۲۰۰۰ به بعد مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی تحت عنوان « مهندسی آسانسور و پله برقی » به مقاطع دانشگاه نورث همپتون افزوده شد.
انواع آسانسور
تمامی آسانسورها در مواردی نظیر داشتن کابین، حرکت عمودی و توقف در سطوح طبقات با هم مشابه‌اند و تنها چیزی که آن هارا نسبت به هم متمایز کرده، نحوه اعمال نیروی محرکه به کابین است. آسانسورها را می‌توان بر این اساس به چهار دسته تقسیم کرد: آسانسورهای کششی، آسانسورهای هیدرولیک، آسانسورهای کارگاهی و همچنین مغناطیسی و پیچی.
این آسانسورها با مکانیزم پیستونی کار می‌کنند. یک پیستون در زیر کابین نصب شده است که وقتی موتور روغن را وارد پیستون می‌کند، آن را به جلو می‌راند. هنگامی که شیر سیال هیدرولیک را آزاد می‌کند آسانسور پایین می‌رود. آسانسورهای هیدرولیک بیشتر در ساختمان‌های کم ارتفاع (4 طبقه یا کمتر) نصب می‌شوند. سرعت معمولی آنها حدود 1 متر در دقیقه است.
آسانسورهای کششی در ساختمان های متوسط و بلند نصب می‌شوند و با سرعت بالاتری نسبت به آسانسورهای هیدرولیک کار می‌کنند. آنها توسط یک موتور الکتریکی کار می‌کنند که طناب‌ها / کابل‌ها را برای حرکت کابین آسانسور حرکت می‌دهد.
باتوجه به رشد چشمگیر در ساخت و ساز برج‌ها، آسمان خراش‌ها و ساختمان‌های مرتفع، که از اصلی ترین پیش نیازها در جهت ساخت این سازه‌ها، آسانسور کارگاهی می‌باشد. این آسانسورها برای حمل عمودی مصالح و عبور و مرور پرسنل به محل کار در ارتفاعات ایده آل است. و همچنین باعث افزایش بهره وری و ایمنی در پروژه‌های ساختمانی می‌شود.
همچنین امروزه با رشد تکنولوژی دسته‌ی دیگری از آسانسورها به نام پنوماتیک پدید آمده است که می‌توان آن ها را در دسته پنجم دسته بندی کرد.
طبقه بندی کاربردهای مختلف آسانسور
⫸ آسانسور مسافری
آسانسورهای مسافری نوعی آسانسور هستند که در ساختمان‌های اداری، هتل‌ها و سایر مکان‌های عمومی پیدا می‌کنید. نوعی آسانسور وجود دارد که افراد را بین طبقات جابجا می‌کند. این آسانسور رایج ترین نوع آسانسور در جهان است.
آسانسورهای مسافری معمولاً از دو کابین، یکی برای مسافر و دیگری برای بار، تشکیل می‌شوند و بسته به مدل می‌توانند حداکثر 25 نفر را حمل کنند. آسانسورهای مسافری معمولاً با سرعت تقریباً 0.5 تا 1 متر در ثانیه (1-2 مایل در ساعت) حرکت می‌کنند و هر 20 متر توقف دارند.
⫸ آسانسور باری
آسانسور بار یک آسانسور تخصصی است که می‌تواند بارهای سنگین و وسایل بزرگ را حمل کند. طراحی آسانسور بار می‌تواند بارهای بزرگ مانند مبلمان یا مصالح ساختمانی را در خود جای دهد. این نوع آسانسور معمولا در انبارها و تاسیسات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
⫸ آسانسور بیمارستانی
آسانسور بیمارستانی نوعی آسانسور است که در بیمارستان‌ها استفاده می‌شود. همچنین یک وسیله حمل و نقل عمودی، آسانسور تخت یا بالابر است.
طراحی آسانسورهای بیمارستانی بسته به هدف و کاربری آنها متفاوت است. به عنوان مثال، یک آسانسور بیمارستانی ممکن است برای انتقال بیماران از اتاق خود به اتاق عمل استفاده شود. در موارد دیگر، ممکن است بیماران را بین طبقات ساختمان منتقل کند.
بیمارانی که باید از اتاق خود به اتاق عمل منتقل شوند باید بتوانند در آسانسور بیمارستان دراز بکشند تا در حین جابجایی زمین نیفتند. این نوع آسانسورها باید دارای تخت هایی با چرخ های متصل به آنها باشند تا بتوانند به راحتی در گوشه‌ها و راهروها بدون برخورد به دیوارها یا موانع دیگر در مسیر حرکت کنند.
⫸ آسانسور خانگی
آسانسور خانگی یک آسانسور کوچک و قابل حمل است که در هر ساختمان مسکونی قابل نصب است. آسانسورهای خانگی معمولاً برای دسترسی به طبقات داخل ساختمان که برای پله‌ها بسیار بلند هستند، مانند آپارتمان‌های پنت‌هاوس یا زیرزمین‌ها استفاده می‌شوند.
⫸ آسانسور وسیله نقلیه
آسانسور وسایل نقلیه وسیله ای است که وسایل نقلیه را به صورت عمودی و افقی حرکت می‌دهد. آسانسور وسیله نقلیه می‌تواند یک سازه مجزا یا بخشی جدایی ناپذیر از ساختمان باشد. رایج ترین آسانسور اتومبیل‌ها و سایر وسایل نقلیه را بین طبقات در گاراژهای پارکینگ حمل می‌کند. آسانسورهای خودرو همچنین در انبارها، کارخانه ها و سایر تاسیسات تجاری برای جابجایی وسایل نقلیه بین سطوح مختلف استفاده می‌شود.
آسانسورهای خودرو با برق یا هیدرولیک کار می کنند. بالابرهای هیدرولیک ارزان تر از بالابرهای برقی هستند اما نیاز به تعمیر و نگهداری بیشتری دارند و قابلیت سرعت محدودی دارند.
انواع موتور آسانسور
① آسانسور A.C
آسانسور A.C یکی از انواع آسانسورهای قابل استفاده در ساختمان‌های بلند می‌باشد. تفاوت اصلی آسانسور A.C با آسانسور معمولی در این است که به جای استفاده از موتور D.C از موتور A.C استفاده می‌کند. موتور A.C دارای گشتاور و قدرت بیشتری نسبت به همتای D.C است.
مزیت اصلی استفاده از آسانسور A.C این است که می‌توان به طور مداوم برای مدت طولانی کار کرد. این باعث می‌شود که آن را برای استفاده در ساختمان‌های بزرگ و بلند با تعداد زیادی افراد به طور همزمان ایده آل کنید.
② آسانسور D.C
آسانسور DC نوعی آسانسور است که برای تغذیه موتورهای خود از جریان مستقیم (D.C.) استفاده می‌کند. آسانسورهای D.C معمولاً در مکان‌هایی که شبکه برق ندارند، مانند معادن زیرزمینی و ایستگاه‌های مترو استفاده می‌شوند.
آسانسورهای D.C در ساختمان های قدیمی تر که از برق AC به برق D.C تبدیل شده‌اند نیز استفاده می‌شود. اگر یک ساختمان در ابتدا برق AC داشت، تبدیل آن به DC بسیار ارزان تر از جایگزینی کل سیستم با سیم کشی و اجزای جدید است.
③ آسانسور هیدرولیک
آسانسور هیدرولیک نوعی آسانسور است که از نیروی هیدرولیک برای بالا بردن کابین استفاده می‌کند. برای بالا و پایین بردن کابین در این نوع آسانسور از پیستون استفاده می‌شود. این نوع آسانسور نسبت به انواع دیگر آسانسورها از مصرف انرژی بیشتری برخوردار است و امکان توقف‌های بیشتری را نسبت به انواع دیگر آسانسورها فراهم می‌کند.
آسانسورهای هیدرولیک اغلب در ساختمان‌های مسکونی استفاده می‌شوند زیرا نصب آنها نسبت به انواع دیگر آسانسور ارزان تر است. آسانسورهای هیدرولیک را می‌توان در مکان‌هایی که فضای محدودی برای چاه آسانسور دارند و همچنین مکان‌هایی که فضای کافی برای ژنراتور برق وجود ندارد نصب کرد.
④ آسانسور موتور خطی
آسانسور خطی موتور محور در ساختمان‌هایی که برای آسانسورهای سنتی بیش از حد بلند هستند استفاده می‌شود. از یک سکو روی ریل تشکیل شده است و می‌تواند به صورت عمودی و افقی حرکت کند.
موتورهای خطی از آهنرباهای الکترومغناطیسی برای تولید میدان مغناطیسی استفاده می‌کنند که سکو را بر اساس میزان جریانی که به آهنرباها اعمال می‌شود به سمت بالا یا پایین حرکت می‌دهد. از آنجایی که آهنرباها حرکت نمی‌کنند، مانند چرخ دنده‌ها یا کابل‌ها فرسوده نمی‌شوند، بنابراین این آسانسورها می‌توانند بیشتر از انواع دیگر دوام بیاورند.
طبقه بندی سرعت انواع آسانسور
آسانسور کم سرعت: سرعت کمتر از 1.0 متر بر ثانیه
آسانسور کم سرعت آسانسوری است که حداکثر سرعت آن کمتر از 1.00 متر بر ثانیه یا 3.5 فوت بر ثانیه است. آئین نامه بین المللی ساختمان (IBC) ایجاب می‌کند که همه آسانسورهای مسافری آسانسورهای کم سرعت باشند. IBC “سرعت کم” را به عنوان هر سرعتی کمتر از 1.0 متر بر ثانیه (3.5 فوت بر ثانیه) تعریف می‌کند.
آسانسور با سرعت متوسط: سرعت 1.0 تا 2.0 متر بر ثانیه
سرعت آسانسور با سرعت متوسط 1.00 ~ 2.00 متر بر ثانیه است. می‌تواند مسافران را در مدت 10 ثانیه از طبقه همکف به طبقه بالا منتقل کند که تنها به دو طبقه در ساختمان نیاز دارد. می‌توان از آن در ساختمان‌های مسکونی، ادارات، هتل‌ها، بیمارستان‌ها و غیره استفاده کرد.
مشخصات آسانسور با سرعت متوسط:
زمان اجرا کوتاه است، حداکثر تعداد افراد جابجا شده در ساعت 1200 نفر و حداکثر سرعت 150 متر در دقیقه (1 طبقه) است.
آسانسور پرسرعت: بیشتر از 2.0 متر بر ثانیه.
آسانسورهای پرسرعت آسانسورهایی هستند که با سرعت بیش از 2.00 متر بر ثانیه حرکت می‌کنند.
آسانسورهای پرسرعت در ساختمان‌های بلند (بیش از 15 طبقه) استفاده می‌شوند که سواری با آسانسور بیش از 30 ثانیه طول می‌کشد. سرعت برای حداقل نگه داشتن زمان انتظار ضروری است، به خصوص در ساختمان‌های بزرگ که سطوح زیادی از افراد در تمام روز بالا و پایین می‌روند.
سریع ترین آسانسور پرسرعت جهان با سرعت 3.1 متر بر ثانیه یا حدود 10 مایل در ساعت حرکت می‌کند. این سرعت تنها به دلیل تکنیک‌ها و مصالح ساختمانی خاصی امکان‌پذیر است که به کابین آسانسور اجازه می‌دهد تا چنین سرعت‌های بالایی را بدون تخریب توسط نیروی گریز از مرکز تحمل کند.
آسانسور فوق سریع: سرعت بیش از 5.0 متر بر ثانیه.
آسانسور پرسرعت یک آسانسور برقی است که برای حمل مسافران با سرعت بیش از 5.00 متر بر ثانیه (10.00 کیلومتر در ساعت) طراحی شده است. آسانسور فوق سریع آسانسوری است که با سرعت بیش از 5.00 متر بر ثانیه (16.4 فوت بر ثانیه) یا تقریباً 1000 کیلومتر در ساعت (620 مایل در ساعت) حرکت می‌کند. می‌توان از آن در ساختمان های مسکونی، ادارات، هتل ها و مراکز خرید استفاده کرد.
راهنمای انتخاب آسانسور مناسب
هنگام انتخاب آسانسور، مهم است که بدانید دقیقاً می‌خواهید آسانسور چه کاری انجام دهد.
سازندگان آسانسور انواع مختلفی از آسانسور را بر اساس نحوه استفاده از آنها ارائه می‌دهند. نوع آسانسوری که انتخاب می‌کنید به اندازه و شکل ساختمان شما، میزان ترافیک و تعداد طبقاتی که باید بین آنها حرکت کند بستگی دارد.
اگر نیاز به حمل بارهای سنگین در داخل ساختمان دارید، آسانسور بار را انتخاب کنید. آسانسورهای باری اغلب در ساختمان های تجاری بزرگ مانند انبارها یا کارخانه‌های تولیدی نصب می‌شوند. آنها را می‌توان در ساختمان‌های مسکونی نیز نصب کرد، اما معمولاً در خانه ها یا آپارتمان ها رایج نیستند زیرا بزرگ و پر سر و صدا هستند.
اگر نیاز به جابجایی افراد بین طبقات در ساختمانی با چندین طبقه دارید، آسانسور مسافربری را انتخاب کنید. آسانسورهای مسافری معمولاً در ساختمان‌های مسکونی مانند آپارتمان‌ها، کاندومینیوم‌ها و خانه‌های شهری یافت می‌شوند که در آنها چندین طبقه وجود دارد و تنها یک راه پله از هر سطح به سطح دیگر منتهی می‌شود.
اگر می‌خواهید افراد بدون نیاز به پله‌ها به سرعت بین طبقات حرکت کنند، پله برقی را انتخاب کنید مانند زمانی که در یک ساختمان اداری یا مرکز خرید در ساعات خاصی از روز (مثل ساعت ناهار) حجم زیادی از ترافیک وجود دارد. پله‌های برقی را می‌توان در فرودگاه‌هایی که تعداد زیادی از مردم باید بین سمت زمین و ترمینال حرکت کنند، پیدا کرد. پله برقی‌ها در هتل ها نیز محبوب هستند، جایی که می‌توان مهمانان را بین لابی و طبقات بالا جابجا کرد.
بر اساس عوامل بی‌شماری، از جمله نقشه‌های معماری، الزامات محیطی ملک شما، الگوهای استفاده از آسانسور و تجربه کاربری، شرکت آکسون فراز صنعت می‌تواند به شما در انتخاب بهترین راه‌حل آسانسور برای ملک خود کمک کند.
›› شرکت آکسون فراز صنعت در ارائه بهترین سیستم‌های آسانسور کششی، هیدرولیکی، کارگاهی، لوکس و … متناسب با نیازهای خاص ساختمان شما تخصص دارد. تیم کارشناسان ما با در نظر گرفتن عواملی مانند ارتفاع ساختمان، حجم مسافر، فضای موجود و بودجه، برای تعیین بهترین نوع آسانسور برای ساختمان شما با شما همکاری خواهند کرد. امروز با ما تماس بگیرید تا در مورد سیستم آسانسور ما بیشتر بدانید و چگونه می‌توانیم به شما کمک کنیم آسانسور مناسب برای ساختمان خود را پیدا کنید.
به منظور خرید و آشنایی با قیمت‌ها بر روی استعلام قیمت آسانسور کلیک فرمایید.
سوالات متداول
در زمینه فناوری آسانسور، آسانسور استاندارد اصطلاحی است که برای توصیف آسانسوری استفاده می‌شود که تمام استانداردهای ایمنی قابل اجرا را رعایت می‌کند. این استانداردها ممکن است در کشورها متفاوت باشند، اما رایج ترین آنها استاندارد ASME A17.2-2001 است.
سریع ترین آسانسورها می‌توانند به سرعت 10 متر در ثانیه (33 فوت در ثانیه) یا حدود 45 مایل در ساعت برسند. این فقط کمی کمتر از میانگین سرعت یک ماشین در حال رانندگی در بزرگراه است.
سریع ترین آسانسوری که تا به حال ساخته شده است، آسانسور هیتاچی اوتیس اکسپرس است که با سرعت 64.8 کیلومتر در ساعت (40 مایل در ساعت) حرکت می‌کند.
برای ساختمان‌های بیش از شش طبقه، آسانسورهای کششی ممکن است تنها گزینه شما باشند. آسانسورهای هیدرولیک معمولاً بسیار کندتر از آسانسورهای کششی هستند اما می‌توانند به راحتی محموله های سنگین را جابجا کنند. اگر دارای ترافیک بالایی هستید که نیاز به جابجایی سریع و مکرر افراد یا کالاها دارد، سیستم آسانسور کششی می‌تواند سودمندتر باشد.
